Aynen burada da sağlı sollu turistler için kafeteryalar ayak üstü atıştırma (tost, köfte, dondurma , su satan ) büfe tarzı yerler olduğu gibi restoran-cafe tarzında orta lüks mekanlarda var. Kaldırımda yürürken bizdeki gazete bayilerinin büyüklüğünde ve hatta hatta aynı görünümdeki büfeler mevcut burada satılan ürünler bizdekiler ile aynı tarzda olup anlık ihtiyaçları gidermek için satış yapıyorlar. Gazete, şarkı cdleri, su, sigara, çakmak, atıştırmalık bisküviler v.s. burada da mevcut.

Bu bölgeye Tunuslular Yeni Mahalle veya Yeni Şehir diyorlar. Fransız kolonileri buralara ilk geldiklerinde kendi kültürlerinden esinlenerek burayı özgün Tunus mimarisinden farklı olarak inşa etmişler. Ara sokaklara açılan köşe dönemeçlerinden birinde içeri giriyorum turistlerin gezindiği mekanlardan çıkarak Tunus halkının ana cadde dışındaki gösterişsiz gerçek hayatlarından kesitler ve kareler aramaya gayret ediyorum. Kendimi biranda Taksim-Tarlabaşı-Kurtuluş semtlerindeki sokakların 1980-1990 lı yıllardaki görünümlerine benzeyen sokaklarda buluyorum. İstanbul'daki bu sokakları yaşım itibarı ile bende hayal mayal hatırlıyorum. Bana o yıllarda çocukluğumun geçtiği sokakları hatırlattı.

Bu ara sokaklarda internet kafeler burada da gençlerin takıldığı mekanlardan. İçerlere gittkçe gene bizim kültürümüze benzer bakkal- baharatçı ve hediyelik eşya satan dükkanlar bu ara sokaklarda mevcut. Ve bunlar bizdekilerin eski versiyonları gibi" Sıra sıra dizilmişler.. Bu esnaf sınıfı kanımca mahalle esnafı olup bir önceki ana caddedeki dükkanlardan tasarım ve gelişmişlik olarak geri plandalar.

Çocuklar gene masum duruşları ile sokaklarda kendi hallerinde oynuyorlar. Elindeki dondurmayı iştahla yemeye çalışan bu çocuk dondurmasına odaklanmış ve başka bir şeyle meşgul olmuyor. Bizdeki gibi evden kaçıp sokağa oynamaya koşan, annesini merakta bırakan tipik bir çocukluk hali"

Ara sokaklardaki evler eski Tunus Mimarisi ile yapılmış kapıları özene bezene işlenmiş. Bazı görkemli evlerde kesme taşlarda kullanılmış.