Dün-Bugün-Yarın..!

Attığım her adım belki yanlışa bir adım yaklaşmak, belki de doğruyu yakalamak.Çözmek çok zor, anlamak veya anlatmak ne bakışlardan ne de yüzümdeki ifadeden belli olur. Sadece şu satırlardır azda olsa beni anlatan.

Değişmez olan doğmak ve vakti geldiğinde ölmek ise...

Hakikat olan...

Doğmuşum, ölüm için de her an kapımı çalmasını bekleyişimdir.

Güzel mi bir yaşam, mutlu mu bir hayat diye de kendime sorduğum da ise, cevabım bir veya iki yooo değil üç diyebilirim.Sayı saymak hoşuma gittiğinden değil, bu matematik dersine yatkınlığım olduğundan da değil, saymayı gerek duyduğumdandır.

Kimi zaman doğru diye bildiğim hareketler yanlış, kimi zaman yanlış diye bildiklerim doğru olarak karşıma çıkmıştır. Dönüp arkama baktığım da ise, kaybolan zamanın her saniyesinin değerini öğrenmekten başka birşey bulamıyorum.

OLSUN...Sonuçta bununda adına ders almak diyelim.Çünkü hayatımızda her saniyenin öyle büyük bir önemi var ki ,vakti kısa olsa bile o-an çok büyük bir durumdur.

Yani...HAYAT BİR SANİYEDEN İBARETTİR..!

Bir ''EVET'' bir ''HAYIR'' hayata merhaba, son nefes hepsi bir saniyede olmuştur.

Hayat öyle bir hale gelmiştir ki baktığımızda ortaya sadece çıkar kavgası, menfaatler dünyası olarak yaşanmaya devam etmektedir.Kendimize acaba ne zaman şöyle bir soru sorabiliyoruz?

Ölümle son bulacağımız hayattan ne zaman göç edeceğiz?

Sanırım bu soruyu kendimize sorduğumuz zamanlar bellidir, bir cami yanından geçerken , musalla taşını gördüğümüzde,bir cenazeye gittiğimizde veya hasta olduğumuzda bir hasta ziyaretine gittiğimizde orada gördüğümüz manzaradan etkileniriz.

Ne kadar sürer bu etki?

Bir kaç saat sonra da hayatımıza devam ediyor ve işimizle zevklerimizle yanlış ve doğrularımızla yaşıyoruz. Acaba bunu her zaman düşünsek hayatımızda değişecek ne olur diye gelin bir düşünelim;

-Yalan olur mu?

-Haksızlık olur mu?

-Hırsızlık arsızlık namussuzluk olur mu?

-Zulüm olur mu?

-Yanlışları bu kadar kolay yapar mıyız?

-Allah'a bu kadar uzak olur muyuz?

-Öğreneceğimiz çok şeyler olduğunun kanaatine varmaz mıyız?

-Peki, bunun hakikat olduğunu bildiğimiz halde bu güç nedir?

-Bizi bu duruma sürükleyen ne?

Velhasıl...

Para mı, makam mı?

Dünyadan göç ettiğimizde, bunların hiçbirini yanımıza alamıyacağimızı bildiğimiz halde, bizleri hakikatten uzaklaştıran nedir?

Bunu düşünerek yenmemiz gerekir. Göreceğiz ki hayattaki hakikate ulaşmış olacağız.

Sanmayın ki eski zamanlarda şu an ki gibi durumlar olmamıştır. Evet olmuştur.Her vakit hak ve hakkaniyetten yana olan ,kazanan olmuştur. Uzakta değil, karşıki dağın arkasında falan da değil ,gökyüzüne bakıp ta yıldızları gördüğümüz yerde de değil ,içimizde bizimle yaşıyor, bizimle yanlışımıza doğrumuza katılıyor.

Sonuç Olarak...

Toplum olarak da öyle bir konuma geliyoruz ki sevgiden ve saygıdan uzaklaşıyor, bir hiç uğruna özentili bir hayat yaşıyor, nereye baksak hep bu durumla karşılaşıyoruz. Renkleri sevdiğimizden dolayı buna çabuk alışıyor, değerlerimizi gün geçtikçe unutuyoruz . Sanki kavak yaprakları gibi savruluyoruz hepimiz bir tarafa, öyle ki anne ve baba sözlerinin ağır gelmesi de kaçınılmaz oldu veya oluyor.

Acaba bizlerin kötü olmasını mı isterler?

ELBETTE Kİ HAYIR...

Peki, neden gün geçtikçe halen kendimize gelemiyoruz?

Şimdi herşeyin bir anda düzelmesi kolay değil ama gelin bugün başlayalım mı ne dersiniz?

Nereden?

Sizce yanlış olduğunu düşündüğünüz olan bir şeyden başlayın..!

-Saygısızlık ettiğiniz,haksızlık yaptığınızı düşündüğünüz bir kişiden özür dilemek

-Üzdüğünüz bir kişinin gönlünü almak

-Bir fakiri sevindirmek

-Gereksiz yapılan masraflardan kaçınmak

-Özentili yaşadığımız hayatımızdan özümüze dönmek

-Öğrenmek,öğretmek , araştırmak ,bir kitap okumak

-Uzun zamandır göremediğimiz büyüklerimizi ziyaret etmek

-Uzakta olan bir aile ferdini veya bir arkadaşımızı aramak

-Artık her şeye kızmamak,kalp kırmamak,kibirden uzak durmak

-Ne bileyim bir hasta ziyareti bile olabilir

-Mantıklı düşünüp hakikat olan herşeyi vaktinde yapmak ve uygulamak vs.vs.vs...

Yaradandan Uzaklaşmayalım

İşte Bunu Başaralım...

Şimdi hemen hiç vakit geçmeden...

YOK YOK...Yarın falan değil, bir saat sonra da değil, şu an ne yapabilirsek azda olsa bir yerden başlamak gerekir.

Evet, şimdi başlıyoruz değil mi?

BAŞLIYORUZ... BAŞLIYORUZZZ..!

Ben sözlerime son verip,birde şiir seven dostlara  şiirimden bir bölümünü paylaşmak istiyorum.Sonra da uzun zamandır arayamadığım bir arkadaşımı arayacağım..!

Bir haykırış yaşama dair

Sessiz bir hayat devam eden

Kalabalıkta yalnızlık

Yürüyorum...

Kor parçası üstünde

Ayağımın yanması değil

Acım çığlığım...

Rüzgarın sesinde

Uzaklarda duyulsun

Kulağında...

Acım gözlerimde

Gör ki gözlerinde sözlerim…

Hakikat Tektir!

Vesselammm...

Ali KOCA