Ben sadece bir parça ip gevşettim !..

Günlerden birgün şeytanın yolu bir köye düşmüş.

Keyfi yerinde olan şeytan sırtını bir ağaca dayamış, inek sağmakta olan bir kadını izlemeye başlar.

Bu esnada ineğin buzağısı az ilerideki bir kazığa bağlı durmaktadır.

Şeytan, şeytanlık yapacak ya; buzağının ipini bir parça gevşetir.

Buzağı, annesinin sağılmasını aç karnına izlemeye daha fazla dayanamaz. Debelendikçe boynundaki ip biraz daha gevşetir ve sonunda bağından kurtulur.

Koşarak annesini emmeye gider.

Süt kovasına çarpınca bütün sütler yere dökülür.

Sağdığı süt ziyan olunca sinirlenen kadın, eline geçirdiği odunu buzağının kafasına geçirir. Yavru kan içinde yere yığılır.

Bunu gören inek bir tekmede kadını perişan eder. Üzerinde tepişirken kadını öldürür.

Gürültüleri duyan kayınpederi, ineğin gelinini öldürdüğünü görür.

Elindeki tüfekle ateş edip ineği öldürür.

Silah sesi üzerine kadının kocası da oraya gelir.

Bakar ki, hanımı kanlar içinde yerde yatmakta. Babasının elinde de tüfek var.

Hemen silahını çekip o da babasını öldürür.

Olayın şahitlerinden biri durumu adama aktarır.

Gerçekleri öğrenen adam pişmanlıktan cinnet geçirip intihar eder ve can verir.

Şeytan bile şaşmıştır, gördüklerine...

Hemen açar ellerini : "Gördün Allah'ım! Ben sadece bir parça ip gevşettim!.."