Boyabat'ta Bir Gün

Sinop'un şirin ilçesi Boyabat'a otobüsle günübirlik gidip gelmek,ü yine ruhuma işleyen bir deneyim oldu.

Kurban Bayramı öncesinde yapılan zamla 900 liraya çıkarılan bilet fiyatlarının 24 Haziran itibariyle 800 liraya düşürülmesi, bu yolculuğu biraz daha ulaşılabilir kıldı.

2021 yılında 150 lira olan bilet fiyatlarının bugünlerde ne kadar yükseldiğini görmek, zamanın ne denli hızlı ve değişken olduğunu hatırlattı bana.

Bir şehirlerarası otobüs işletmesinin, yolcu bilet tarifesinde dikkat çekici bir indirime giderek fiyatı 550 liraya düşürmesi ise yolcular tarafından büyük ilgi görmüş.

Bu şirketin e-bilet uygulamasında, günde 5 otobüsünün dolu dolu seferlere çıktığını görmek, sundukları hizmetin ne kadar talep gördüğünün bir göstergesiydi.

Şok etkisi yapan bu indirimli taşımacılığın, mazot fiyatlarının sürekli arttığı bu günlerde, 1970'li yıllardan günümüze ulaşım hizmeti veren köklü kurumsal şirketleri zora soktuğu muhakkak.

Sabahın erken saatlerinde Pazaryokuşu'ndan şehre girerken içimde tarifsiz bir sevinç belirdi.

Çocukluğumun ve gençliğimin geçtiği Dörtyol'da toprağa ayak bastığım ilk anda, içimde büyüyen heyecan ve sevinç dalgası hızlı bir şekilde sürekli gitti geldi.

Çamlıca'ya giderken attığım her bir adımda, Boyabat'ın kendine özgü sıcaklığını ve samimiyetini hissettim.

Şehrin durgun atmosferi, ruhuma sükunet ve huzur verdi.

Bu şehir, tarih kokan sokakları, ahşap evleri ve yemyeşil doğasıyla kalbime bir kez daha dokundu.

Şehrin Kent Meydanı'nda oturup, insanların günlük telaşlarına şahit olmak, bu şehri daha da özel kıldı benim için.

Çevremdeki insanların güler yüzlülüğü ve misafirperverliği, bu şehre olan bağımı daha da kuvvetlendirdi.

İşte karşımda Büyük Cami (Beyazıt Camisi). Kimler geldi kimler geçti, darül bekâya doğru. Yaşar hafız, Osman hafız, Haşim hafız, Abdullah hafız... (Hepsine ayrı ayrı Allah'tan (C.C.) rahmet diliyorum.

Tarihi ibadethanenin çevresindeki her bir sokak beni âdeta geçmişin derinliklerine götürdü.

Tarihin kokusunu içime çektim durdum.

Tarihi Orta Çarşı'nın cadde ve sokaklarında dolaşırken, her köşede bir hikâye gizliydi.

Kısa süreliğine bile olsa, burada olmak, bana hayatın ne kadar güzel ve değerli olduğunu hatırlattı.

Dakikalar hızlı aksa da bu şehirde, zamanın yavaşladığını hissettim.

Bu ziyaret beni ne kadar sevindirdiyse, geri dönmek de bir o kadar hüzünlendirdi.

Kısa zaman diliminde sevinci ve hüznü üst üste yaşadım.

Bu ziyaret ruhumda derin izler bıraktı. Boyabat'a olan sevgim tarif edilemez. Bu şehir, ruhuma incelikle işlenmiş bir parça. Her bir anın tadını çıkararak, bu güzellikleri hafızama kazımaya çalıştım.

Ancak, her güzel şey gibi Boyabat'ta da kalmanın bir sonu vardı.

Ayrılık vakti gelip çattığında, içimde hüzün dolu bir boşluk hissettim.

Şehre son bir kez daha bakarken, bu ayrılığın ne kadar zor olduğunu bir kez daha anladım.

Ayrılıklar her zaman zordur ve Boyabat'tan ayrılmak da bir o kadar hüzünlüydü.

Güzelliklerini ardımda bırakmak, ruhumda ve kalbimde derin bir sızı bıraktı.

Her ne kadar ayrılık acısı yüreğimi burksa da, Boyabat'a olan sevgim hep bâki kalacak. Bu kadim şehir, anılarımda her zaman özel bir yer tutacak.

Ve bir gün, belki yeniden bu büyülü şehre dönüp, bıraktığım güzellikleri yeniden keşfetme şansım olacak.