Çanakkale Şehitlerine Mektup

Es Selamu Aleykum Mehmetlerim.

Allahın merhameti üzerinize olsun.

Ben sizin vatanı emanet ettiğiniz torununuzum. Ben sizin gelecekteki umudunuzum. Ben bugünün üniformasız askeriyim. Aklınız kalbiniz burda kalmasın. 14 ve 18 Mart 1915 tarihinde güneş sizin için doğdu. Şehadet şerbetleri sizin için içildi. Yaradan sizin isminizi zikretti semada. Gaza ve Cihad anlayışıyla çıktığınız yolda analarınızın,kardeşlerinizin,sevdiklerinizin yanına gidemediniz. Çünkü sizi Bedrin Aslanları bekliyordu sema da. Savaş halindeyken cansız bedeniniz düştü toprağa. İnsanlar için ölü olarak anılırken bizim için İslam için şehit olarak anıldınız. Çünkü siz ölüden de öteydiniz. Analarınız sevdikleriniz Şehadet haberi aldığında üzüntülü hafif bir tebessüm aldı o mahsun çehreleri. Çünkü bir ayetin sıcaklığı ısıttı içlerini. "Allah yolunda öldürülenlere 'ölüler' demeyin. Bilakis onlar diridirler, lâkin siz anlayamazsınız." (Bakara 154) Ve hep bir ağızdan söz verdiler. Vatan sana canım feda diye.

Yıl 2017 hiçbişey değişmedi. Değişen tek şey daha inançlı ve daha vatan şuurlu torunlarınız oldu. Kimi üniformalı bir asker olup koca bir çınar olmayı seçti. Kimi de üniformasız bir asker olup o koca çınarın gölgesinde mehmetçikler yetiştirmeyi tercih etti.

Biz sizin emanetçileriniziz. Biz, Hasanız,Mehmetiz, Aliyiz, Seyitiz, Ahmetiz. Kısacası biz siziz. Sizler bu vatanı bu toprakları merak etmeyin. Çünki bu vatan önce Rabbime sonra bize emanet. Bu bayrak son damla kanımıza kadar inmeyecek. Size olan özlem ve hasretimiz son nefesimize kadar geçmeyecek. Kevser havuzunun başında cennet ırmaklarının yanında görüşmek üzere.

Sizi seven torununuz.

Ebrar Betül Aslan